Het bouwvolume dat we ontworpen hebben, toont onze voornaamste bekommernissen en intenties: een voorzichtig ingeplant volume dat de seniorenwoningen samenclustert in één geheel en ze vervolgens deels weer uit mekaar trekt. Het raakvlak tussen gebouw en tuin is hiermee vergroot wat bijdraagt tot zicht en licht van binnenuit, maar ook tot de ‘openheid’ van de site.

Het beperkt ‘los-weken’ en het beklemtonen van de seniorenwoningen als entiteiten op zich, gaat in tegen de anonimiteit van een monolitisch bouwblok, met lange gangen. Het brengt het gebouw terug tot een zeer menselijke, persoonlijke schaal voor de bewoners, maar meteen ook op schaal van de buurt. Circulatiewegen blijven compact.

Door het vertrappen en gediversifieerd schikken krijgt elke woning ruim zicht enlicht, meestal zelfs van 3 zijden, maar zeker ook de nodige privacy. Tegelijk echter zijn ze op een zeer eenvoudige manier, haast als vanzelfsprekend, verbonden via een tussenplein. Een binnenplaats die op een zachte, ongedwongen manier ontmoeting uitlokt. De inkomruimtes, de keukens en bergingen grenzen aan deze binnenkoer: deze ruimtes verdragen een zekere passage en levendigheid. Leefruimtes en slaapkamers richten zich in alle rust naar de grote tuin.