De ‘U’ van de buitenkamer heeft langsheen zijn drie zijden: rechts de inkom via de hoeve en links het nieuwe ‘kopgebouw’ met de uitgang. Beide zijden van dit voorplein zijn met elkaar verbonden door de bakstenen muur als langse zijde. Om de verbinding des te sprekender te maken loopt één luifel als een groot omarmend gebaar door overheen deze 3 wanden van de buitenkamer.

De contour van de muur die de buitenkamer vormt, wordt eventjes omgeplooid bovenaan tot wat een aanzet van een plafond van de kamer lijkt. Precies door deze kleine beweging, wordt de ruimte tussen de muren meer een ‘plek’, een  kamer… De luifel breit de verschillende onderdelen letterlijk weer aan elkaar en toont alvast één mogelijk pad doorheen de buitenkamer.

Bezoekers komen toe op het padenstelsel onder de bomen. Het hoofdpad buigt meteen na het hekken fors af naar rechts, naar de ticketing in de hoeve.  In de hoeve gebeurt de snelle doorstroom-circulatie: ticketje nemen, doorlopen.

De nieuwbouw toont zich aan de straatzijde als een ijkpunt voor de Plantentuin. Het is het linker-sluitstuk van ‘de muur’. De gevel naar de straat toe toont zich in alle massiviteit van de baksteenmuur, met op beide hoeken een lantaarn bovenaan.  Bij avondlijke activiteiten in de polyvalente zaal op de verdieping, schijnt het licht uit de lantaarns in de voorgevel.
De uitgang vanuit de Plantentuin verloopt via de tuinwinkel op niveau 0. In het park toont de uitgang zich als een soort verzamelende trechtervorm, tussen de muur en een tweede overlappend muurvlak.

Aan het andere uiteinde van de muur, bevindt zich op de kop de conciërgewoning met op het gelijkvloers de gastenverblijven. Een private tuin op het noorden wordt omzoomd door de muur en is opnieuw een variatie op de diverse types buitenkamers of omsloten tuinen die ontstaan in relatie tot de muur.